S.P.L.(Saat.Po.Long) (2005) : ทีมล่าเฉียดนรก|2.17GB

เรื่องย่อ

วงการหนังฮ่องกงตกต่ำมานาน นั้นเป็นเรื่องที่ทุกคนทราบกันอยู่แล้ว สำหรับหนังแอ็กชั่น โดยเฉพาะแบบที่เน้นการต่อสู้ตัวต่อตัว ในแบบที่เรียกกันว่า หนังศิลปะป้องกันตัว หรือ กังฟู ที่ฮ่องกงเคยได้ชื่อว่าเป็นอันดับหนึ่ง มาอย่างยาวนาน ฮ่องกงถูกท้าทายจากผู้มาใหม่ อย่างเกาหลี กับหนังอย่าง City of Violence ประเทศไทย ที่มีหัวหอกอย่าง พนม ยีรัม และผู้กำกับคิวบู๊ที่ร้อนแรงที่สุดในยุคนี้ พันนา ฤทธิไกร หรือ แม้แต่อเมริกาเอง ที่สร้างหนังศิลปะป้องกันดีด้วยการดึงมือดีมาจากทั่วโลก หนังฮ่องกงเริ่มมาฟื้นตัวเมื่อ 4-5 ปีมานี้ ด้วยการกลับมาของหนัง action คิวบู๊สวย สุดมันส์ เริ่มต้นจาก S.P.L ,Invisible target ,Dragon tiger gate ปลุกกระแสอดีตแชมป์เก่ากลับมาร้อนแรงอีกครับ SPL เป็นหนังที่ Donnie Yen ประกาศกร้าวว่าจะเป็นหนังที่ฮ่องก็จะทวงคืนตำแหน่งเจ้าแห่งแอ็กชั่น จากไทย และเป็นเรื่องแจ้งเกิดอู๋จิ้ง ไอ้หนุ่มกังฟูจากแผ่นดินใหญ่ ให้คนไทยได้รู้จัก คำว่า SPL ก็คือตัวแทนของตัวละครทั้งหลาย SPL มาจากคำเต็มว่า Sha Po Lang เป็นคำในโหราศาสตร์ ของจีนหมายถึงดวงดาว ที่กำหนดความดีความเลว ที่ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของดาวนั้นๆ บทสรวงสวรรค์ (ฟังดูงงๆ ผมเขียนเองยังงงเลยครับ) Sha Po Lang อาจจะหมายถึง ความเบาบางของเส้นแบ่งระหว่างความดี กับเลว การกระทำของตัวะละคร (และรวมถึงเราทุกคน) ไม่ว่าจะในทางดี หรือทางชั่ว ล้วน มาจากสถานการณ์บีบบังคับ สภาพแวดล้อมนำพาไป หนังเล่าเรื่องที่ไม่ซับซ้อนอะไรนัก สงครามระหว่างตำรวจที่มีตัวละครอย่าง เจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่ (หงจินเป่า) หัวหน้าทีมตำรวจหน่วยปราบปรามที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อโค่นฝ่ายตรงกันข้าม (เยิ่นต๊ะหัว) ตำรวจหน้าใหม่ในทีม เถรตรง เลือดร้อน (Donnie Yen) และนักฆ่า (อู๋จิ้ง) เทียบกันหนังสงครามระหว่างตำรวจกับมาเฟียที่ดังที่สุดในรอบ 3 - 4 ปีที่ผ่านมาอย่าง Infernal Affairs แล้ว SPL แตกต่างกันราวฟ้า กับดิน เรื่องแรกนั้นได้ชื่อว่าเป็นหนังที่เน้นการหักเหลี่ยมเฉือนคม แต่ SPL นั้นความขัดแย้งแก้ไขกันได้ด้วยการสาดกำปั้น ระดมหมัดเข้าหากัน หนังพยายามจะสร้างแง่มุมที่ซับซ้อนด้วยการใส่รายละเอียดเชิงลึก ไปในตัวละครหลายๆ ตัว ไม่ว่าจะเป็นตัวละครของเยิ่นต๊ะหัวที่มีลูกเลี้ยง ซึ่งเป็นลูกสาวของอดีตพยานที่เค้าปกป้องไว้ไม่ได้ แถมยังป่วยเป็นมะเร็งตายได้ทุกเวลา เพราะฉะนั้นการปราบแก็งมาเฟียนี้จึงเป็นภารกิจสุดท้ายในชีวิต ที่ต้องทำให้สำ เร็จโดยแทบจะไม่เลือกวิธีการ ตัวละครของหงจินเป่าดูเหื้อมโหด แต่กลับมีแง่มุมที่อ่อนโยน (และอาจจะอ่อนแอด้วย) มีลูกน้อยเพิ่งคลอด และภรรยาที่ดูเหมือนจะไม่ได้ล่วงรู้งานของสามีเลย จะว่าไปแล้ว SPL เป็นหนังที่มี ช่องโหว่อยู่ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะในเรื่องความสมเหตุสมผล มาเฟียใหญ่ที่มีลูกน้องเป็นฝูงดันเสี่ยงตาย มาอัดกับตำรวจ แบบไม่มีอะไรจะเสีย การต่อเนื่องระหว่างอารมณ์ดราม่า กับความระทึกในฉากแอ็กชั่นก็ดูเหมือนจะทำได้ไม่เต็มร้อย นอกจากนั้นเหมือนว่าหนังยังไม่สามารถอธิบายประเด็นต่างๆ ในเรื่องได้อย่างที่ควรจะเป็น ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ รวมถึงรายละเอียดบางด้านของตัวละคร เช่น ภูมิหลังของตัวละครที่แสดงโดย Donnie Yen ที่ถึงแม้จะมีฉาก Flashback ของตัวละครตัวนี้แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก ถึงแม้จะมีจุดบกพร่องอยู่บ้าง แต่สิ่งที่ผู้สร้างอย่าง Wilson Yip และ Donnie Yen ทำเพื่อกลบช่องโหว่ ช่องว่างเหล่านั้นได้จนหมดสิ้นก็คือ การสร้างฉากแอ็กชั่นระดับยอดขึ้นมา เป็นฉากแอ็กชั่นระดับที่ถึงขั้นน่าตกตะลึง และถึงขั้นโดดเด่นที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา เทียบกับหนังกังฟูเก่าๆ SPL ก็มีฉากแอ็กชั่นไม่ได้มากมายนัก ตัวละครไม่ได้ลุกขึ้นมาซัดกันทุกๆ 5 นาที และฉากต่อสู้แต่ละครั้งก็ไม่ได้ยาวเกิน 3 นาทีแบบหนังกังฟูสมัยยุค 70 - 80 สำหรับ SPL มีฉากแอ็กชั่นแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยแค่ 3 ฉากเท่านั้น แต่ละฉากก็ไม่ได้ยาวยืดเหมือนหนังกังฟูในอดีต แต่แค่นี้ก็เพียงพอในการสนองความต้องการของแฟนๆ หนังกังฟู หลังจากเฉินหลงเริ่มแก่ หลี่เหลียงเจี๋ยก็เริ่มหันไปซึ้งกันรสพระธรรมจนมีข่าวว่าจะเลิกเล่นหนังออก มาเรื่อยๆ ดูเหมือนว่า Donnie Yen น่าจะเป็นดาราแอ็กชั่นที่ร้อนแรงที่สุดในรอบ 2 - 3 ปีที่ผ่านมาของฮ่องกง นอกจากแสดงแล้ว Donnie Yen ยังทำงานเบื้องหลังมากมาย ทั้งการกำกับคิวบู๊ให้กับหนังจากต่างประเทศ ทั้งญี่ปุ่น (Princess Blade) และอเมริกา (Blade 2) แม้กระทั่งการกำกับภาพยนตร์ Donnie Yen ก็ผ่านมาไม่ใช้น้อยหนังเรื่อง Legend of Wolf ของเค้าได้รับการยกย่องว่ามีคิวบู๊ที่สุดยอด ผสมกับเรื่องราวที่ท้าทายคนดูเป็นอย่างยิ่ง เพราะหนังเรื่องนั้นเต็มไปด้วยเนื้อเรื่องที่มึนงง ดูจบยังแทบจับต้นชนปลายไม่ถูกเลย ถึงแม้ Legend of Wolf จะมีคำวิจารณ์ที่ปนแปกันระหว่างดีกับแย่ แต่ก็เป็นข้อพิสูจน์ว่า Donnie Yen ไม่ได้สนใจแค่การออกแบบคิวบู๊ แต่ยังให้ความสำคัญกับเนื้อหาของหนังด้วย ในหนังเรื่อง SPL นี้ เค้าได้พิสูจน์ถึงความสามารถอีกครั้ง ทั้งในฐานนะของดารา และคนทำหนังไปพร้อมๆ กันเลย หงจินเป่ากลับมาเล่นหนังแอ็กชั่นดีๆ อีกครั้งหลังจากหายหน้าหายตาไปนาน ดูเหมือนว่ากาลเวลาจะไม่ได้ทำให้ ความสามารถในการเล่นฉากบู๊ของหงจินเป่า ลดไปเท่าไหร่ แน่นอนว่าความคล่องตัว ของหนุ่มใหญ่ร่างยักคงจะต้องลดน้อยไปตามวัยที่มากขึ้น แต่ผลงานใน SPL ของหงจินเป่ายังถือว่าน่าพอใจเป็นอย่างยิ่ง เทียบแล้วดาราหนุ่มหน้าใหม่หลายๆ คนยังเทียบไม่ติด นอกจากนั้น บทบาทในเรื่องยังถือเป็นการพิสูจน์ความสามารถในด้านการแสดง บทที่หลากหลายกว่าเดิมในการรับบท ตัวร้ายที่ดูเคร่งครึมจริงจัง ผิดกับสมัยหนุ่มที่หงจินเป่ามักจะ ได้รับบทตลกโปกฮาเป็นประจำ ถึงแม้ดารากังฟูลายครามทั้งสองคนจะมีผลงานที่ยอดเยี่ยม แต่คนที่เด่นที่สุดในเรื่องกลับเป็นหนุ่มน้อยอู๋จิง ที่มีโอกาศปรากฏตัวบนจอน้อยที่สุด จากหนัง Tai Chi 2 เมื่อ 10 ปีที่แล้ว อู๋จิงได้ชื่อว่าเป็นดารากังฟูที่จะมาสืบทอดตำแหน่งจากหลี่เหลียงเจี๋ย มาถึงวันนี้เค้าก็ยังไปไม่ได้ไลกอย่างที่ใครหวังสักที อู๋จิงยังคงวนเวียนอยู่กับการแจ้งเกิดใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่ากับงานภาพยนตร์ และมีงานหลักคืองานในโทรทัศน์ โดยวนเวียนอยู่กับบทบาทเดิมๆ ทั้งๆ ที่อู๋จิงก็เรียกได้ว่าเล่นฉากแอ็กชั่นได้ดี การแสดงก็ไม่ขี้เหร่ จนกระทั่งการพลิกบทบาทมาเล่นบทร้ายครั้งแรกใน SPL นี่อาจจะเป็น จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในอาชีพของอู๋จิงก็ได้ ด้วยรูปลักษณ์ที่แปลกใหม่ โกรกผมสีทอง และเป็นตัวละครไร้จิตใจ เป็นเหมือนเครื่องจักรฆ่าคน ดูเข้ากันได้อย่างไม่น่าเชื่อกับหน้าตาไสซื่อของอู๋จิง เมื่อหนังแทน้ำหนังไปให้ดารากังฟูทั้ง แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย แม้กระทั่งเยิ่นต๊ะหัวที่โอกาส ปรากฏตัวอาจจะมากกว่าดาราทั้ง 3 ซะอีก แต่กลับดูไม่เด่นเลย เยิ่นต๊ะหัวเองไม่ใช่ดารากังฟู แต่ถ้าเป็นหนังแอ็กชั่นยิงปืน เค้าก็ได้ดี และเข้ากับหนังประเภทนั้นมากกว่า (คล้ายๆ กับโจวเหวินฟะ) เมื่อมาอยู่ในหนัง แอ็กชั่นเตะต่อยแบบนี้ อย่างมาก็คงเป็นได้แค่กระสอบทรายของพวกผู้ร้าย คนที่ทำหน้าที่ได้ดีกว่ากลายเป็นหลิวเจียจื่อ ดาราอาวุโสที่สักสองสามปีนี้ กลับมาแจ้งเกิดอีกครั้ง ใน SPL เค้าก็ทำผลงานได้ดีทั้งๆ ที่บทไม่มีอะไรมาก ส่วนดาราหนุ่ม Ken Chang ไม่ค่อยมีบทบาทอะไรมากนัก แต่การได้มีส่วนร่วมในฉากต่อสู้ที่ดีที่สุดในเรื่อง ก็ช่วยให้คนจำบทบาทของ เค้าได้เป็นอย่างดี SPL มีผู้ได้รับเครดิตในฐานะผู้กำกับร่วมกันสองคง คงจะเดาได้กันได้ง่ายๆ ว่า Donnie Yen นั้นน่าจะดูในเรื่องคิวบู๊ ส่วน Wilson Yip คงจะรับผิดชอบในภาพรวมของหนัง ถึงวันนี้คงจะเรียก Wilson Yip ว่าผู้กำกับหนุ่มดาวรุ่งน่าใหม่ไม่ได้แล้ว ปี 2005 นี้ถือเป็นการครบรอบ 10 ปีของเค้าในการนั่งเก้าอี้ผู้กำกับพอดี จุดเด่นของ Wilson Yip ก็คือ เค้าเป็นผู้กำกับที่สนใจในเรื่อง "แนวหนัง" (Genre) 10 ปีที่ผ่านมาผ่านมาแล้วแทบทุกแนว ไม่ว่าจะเป็น ผี ตลก อาญากรรม โรแมนติก กำลังภายใน แฟนตาซี การทำงานในลักษณ์นี้ช่วยให้เค้าเข้าใจในธรรมชาติของหนังแต่ละแนวเป็นอย่างดี สำหรับ SPL นั้นแสดงออกถึงการเข้าใจในการทำหนังแอ็กชั่นของผู้กำกับ การคุมโทนเรื่อง การให้น้ำหนักกับฉากต่อสู้ คุมอารมณ์ให้หนังอยู่จุดที่ลงตัวระหว่างความสมจริงสมจรังของการเป็นหนังอาญา กรรม และความเป็นหนังแฟนตาซีของหนังกังฟู จุดเด่นอีกประการของ Wilson Yip ก็คือการแม่นในเรื่องการออกแบบซีน ในหนังของเค้ามักจะมีซีนไครแมกซ์ หรือซีนสำคัญ ที่ผ่านการออกแบบมาดี ทั้งการเร้าอารมณ์ งานภาพ การใช้ดนตรีประกอบเสริม เรียกว่าหนังจะอุรุยฉุยแฉกมายังไง มาถึงตอนสำคัญก็มักจะเข้าท่า ถึงแม้บางครั้งจะดูเหมือนว่า ซีนไครแมกซ์ในหนังของ Wilson Yip ดูจะเน้นความเท่ห์ความเก๋ มากกว่าจะเน้นให้ความหมายจริงๆ อย่างไรก็ตามจุดเด่นข้อนี้ก็ปรากฏอยู่ใน SPL อย่างชัดเจน แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพียง ช่วงไครแมกซ์ ของหนังเท่านั้น แต่ในฉากต่อสู้สำคัญทุกฉาก ถูกออกแบบมาอย่างดี ทำให้ฉากต่อสู้ใน SPL ดูสดใหม่ ไม่ซ้ำซากจำเจ ด้วยรูปลักษณ์ของหนัง SPL อาจจะต่างจากหนังกังฟูแบบเก่าๆ ประเภท หวงเฟยหง หรือ Fearless แบบหน้ามือเป็นหลังมือ แต่โดยเนื้อแท้แล้ว หนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยองค์ประกอบที่หนังกังฟูแบบเดิมๆ ต้องมี ไม่ว่าจะเป็นการสร้างตัวละครที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ กำกับ และออกแบบฉากแอ็กชั่นให้เยี่ยมยอด แค่นี้ก็น่าจะทำให้ แฟนๆ หนังแนวนี้พึ่งพอใจ ทำเป็นลืมข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ไปได้ และสนุกกับหนังได้อย่างเต็มที่ SPL ไม่ได้เป็นงามที่มีอะไรใหม่ ไอเดียการหยิบหนังอาญากรรมกับหนังกังฟูมาผสมกัน ก็ถูกทำซ้ำแล้วซ้ำเล่ามานับครั้งไม่ถ้วน SPL เป็นหนังที่หยิบองค์ประกอบเก่าๆ ในอดีตมาทำให้ดูสดขึ้น ด้วยงานสร้าง และการเล่าเรื่อง ที่ถึงที่สุดแล้วก็ต้องยอมรับว่าทำได้เข้าท่าเข้าทางไม่เลวเลยทีเดียว